Adana Kiremithane ‘den Dünya İkinciliğine giden yol, kelimenin tam anlamıyla dikenli bir patikayla başladı. Evet, Adana Kiremithane ‘den Dünya İkinciliğine ulaşmak kolay değildi ama imkânsız da değildi. Zaten imkânsız dedikleri, çoğu zaman yeterince inat edilmemiş olasılıklardı. Bu yazıda, Göncü Musa Zeytun’un Kiremithane’nin tozlu sokaklarından teknoloji dünyasının zirvesine uzanan yolculuğuna şahitlik edeceksiniz.
Adana Kiremithane’nin Arka Sokaklarından Umuda Uzanan Yol
Kiremithane, Adana haritasında belki bir mahalle ama kalpte bir başka yer. Gençlerin “bir şey olma” şansının zar kadar olduğu, ama inadın kibrit gibi yandığı bir yer. Ben orada doğdum. Herkesin bir hikâyesi olur ya, benimki de “Buradan bir şey çıkmaz” denilen yerden çıkan şey olma hikâyesi. Evet, sokaklar bazen korkutur ama bende korkudan çok kararlılık bırakmıştı. O sokaklarda dayanaklılık öğrenilir, sabrın kitabı yazılır.
Hayatımda dönüşümü başlatan, bir öğretmenin “TÜBİTAK projesi var, katılmak isteyen?” demesiydi. O ana kadar en çok okul kantininde sıra beklemiş, en fazla okul çıkışı kavgayla gün kapatmıştım. Ama içimde bir şey kıpırdadı. “Benim bir projem var” dedim, ki kendime bile şaşkınlıkla baktım o an.
Adana Kiremithane‘de Bir Proje, Her Şeyi Değiştirir
O bir dakikalık sunum, sadece jüri üyelerini değil, benim hayatımı da etkiledi. Adana üçüncüsü oldum, ama asıl kazandığım şey, kendime duyduğum saygıydı.
Sonra durmak bilmedim. Dört proje yaptım, her biri öncekinden daha cesur. Sahnede gözleri dolu bir hocamın “Senin gibi gençler okumalı evladım,” deyişini unutmadım. O söz, hayatımın pusulası oldu. Kavga ederek harcadığım enerjiyi, üretmeye kanalize ettim. Projelerim artık sadece fikir değil, hayatın ta kendisiydi.
Mekatronik, Teknoloji ve 5 Lira Meselesi
DİŞ protez teknikerliğiyle başlayan eğitim yolculuğum, mekatronik hayalimle devam etti. Teknolojiye olan ilgim, cebimde para olmadan 3 boyutlu yazıcı yapacak kadar ciddiydi.
Arkadaşlarımın, “Cebinde 5 lira yok ama evde 1 milyonluk teknoloji var,” deyişi şakayla karışık gerçekti. Çünkü ben parayla değil, hayalle sermaye oluşturmuştum.
Zorluklarla dolu bu süreç sonunda Dostext’i kurdum. Artık sadece hayal kuran değil, hayal inşaa eden biriyim.
anahtar kelimeler: mekatronik, teknoloji, 3D yazıcı, hayal, girişim
Dostext: Görümeyenleri Görünür Kılan Uygulama
Dostext, sağır bireylerin dijital dünyaya tam katılımı için geliştirilmiş bir sosyal teknoloji harikası. Yazılı metni işaret diline, işaret dilini sese çeviriyoruz. Sadece kod yazmıyoruz; empati yüklü cümleler kuruyoruz.
Ama asıl mesele bu değil: Dostext, toplumsal duyarsızlığa meydan okumadır. Sağır bireylerin, “ben de varım” diye bağırması için bir megafon.
“Pastadan Pay Değil, Yeni Bir Pasta Yapıyoruz”
Yatırımcı soruyor: “Kazancı ne?” Cevap net: “Var olmayan bir pastayı var ediyoruz.” Bu, pazara değil, insana yatırım.
Bizim kazancımız, duyulmayan seslerin duyulması. O gülümseler, o bağlantılar… Dostext bu işte; bir uygulama değil, bir dönüşüm.
anahtar kelimeler: yatırım, sosyal girişim, toplumsal fayda, kapsayıcılık, empati
